Hello Secret Lovers μου ! Φτάνουμε στα τέλη αυτού του μήνα… Οκτώβριος λοιπόν ! Ο μήνας των γυναικών.Ο μήνας, που κάθε γυναίκα έχει δικαίωμα στην ζωή και στο όνειρο…
Ο «ροζ » μήνας, έχει θεσμοθετηθεί από την Ελληνική Αντικαρκινική Εταιρεία ως ο μήνας «Πρόληψης & Ενημέρωσης για τον Καρκίνο του Μαστού» . Σύμμαχος της κάθε Γυναίκας σε αυτόν τον αγώνα είναι το «Άλμα Ζωής», μέσω του οποίου εντοπίζονται και αντιμετωπίζονται περίπου 4.500 περιστατικά.
Μιλήσαμε για αρκετή ώρα για την πρόληψη και την αντιμετώπιση του “εχθρού” των γυναικών και περισσότερα θα μπορέσετε και εσείς να βρείτε στο παρακάτω άρθρο : Μία Θεσσαλονίκη ντυμένη στα Ροζ!
Στα πλαίσια λοιπόν της καμπάνιας για την Πρόληψη του Καρκίνου του Μαστού, σήμερα το βράδυ, στο Grand Hotel Palace, στα πλαίσια του 13ου Πανελλήνιου Συνεδρίου Μαστολογίας, διοργανώνεται το Pink Tea Gala που μέρος από τα έσοδα της εκδήλωσης θα διατεθούν στο Άλμα Ζωής Ν.Θεσσαλονίκης.
Και μιας που μιλάμε για εμάς τις γυναίκες, θα παραμείνουμε στο ίδιο κλίμα και θα μιλήσουμε λίγο για μας. Λίγο για το τι ακριβώς είμαστε, για το πώς θα μας καταλάβετε….
Ναι! Αυτές είμαστε. Όσο και να μην το παραδέχεστε. Από μας ξεκινάτε και υπάρχετε. Από εμάς έρχεστε στον κόσμο. Στην δική μας αγκαλιά βρίσκετε παρηγοριά. Αλλά ας τα πάρουμε όλα από την αρχή….
Μάνα, αδερφή, φίλη, σύντροφος, παράδεισος, άβυσσος, ευτυχία, στεναχώρια, ζωή και θάνατος, η πρώτη σας επαφή με τη ζωή και με τον έρωτα, με το λογικό και το παράλογο. Περιέργεια, αγάπη, κατανόηση, ανοχή, σεβασμός, ειλικρίνεια, λατρεία, πόθος, τρυφερότητα, ομορφιά, δύναμη και αδυναμία μαζί. Με άλλα λόγια, η άλλη όψη του δικού σας νομίσματος. Μπορούμε να γίνουμε ο κριμένος σας εαυτός, το άλλο σας μισό και αυτό γιατί είμαστε ότι καλύτερο και ταυτόχρονα ότι πιο “επικίνδυνο” έχει γεννήσει η φύση σε αφθονία.
Το πλάσμα εκείνο, που θα αντέξει τον πόνο στο σώμα της για να σε φέρει στη ζωή. Που για εκείνη, από τη στιγμή εκείνη και μετά θα είσαι ο κόσμος της όλος. Που κάθε στεναχώρια δική σου, θα είναι πόνος αβάσταχτος για εκείνη. Που κάθε χαμόγελο σου θα είναι η ευτυχία της. Κάθε επιτυχία σου και μια συγκίνηση δική της σαν να είσαι ο πιο σπουδαίος άνθρωπος στον κόσμο. Εκείνη λοιπόν… Που είναι η πρώτη γυναίκα της ζωής σου. Που θα έρχεται σε σύγκριση με όλες τις επόμενες. Που θα ξέρεις πως δεν θα σε πληγώσει ποτέ. Που θα τρέχεις στην αγκαλιά της για να πάρεις ένα φιλί. Για να ακούσεις έναν καλό λόγο. Για να νιώσεις ζεστασιά. Μια γυναίκα που είναι μάνα.
Το πλάσμα εκείνο που θέλει να είναι ανεξάρτητη. Θα πατήσει στα πόδια της, θα κοιτάξει τη ζωή κατάματα, θα ξέρει τι θέλει και ποια είναι και θα αγαπάει τη δουλειά της. Συνειδητοποιημένη και σοβαρή θα αναλάβει τη θέση της και θα πάει τη δουλειά της δέκα βήματα πιο πάνω από αυτό που πίστευε πως μπορεί να καταφέρει μόνο και μόνο για να αποδείξει στον εαυτό της πως μπορεί. Στον εαυτό της όμως. Σε κανέναν άλλον. Στους άλλους δεν έχει να αποδείξει τίποτα. Που θα πεισμώσει ακόμη περισσότερο αν της την μπεις στο μάτι πιστεύοντας πως νομίζεις πως δεν θα τα καταφέρει. Που θα της δώσεις προθεσμία ένα μήνα μέχρι την παράδοση του project και εκείνη θα στο παραδώσει μέσα σε δέκα μέρες για να έχει άλλες είκοσι να το φτάσει στο 1.000% της επιτυχίας του.
Εκείνη λοιπόν που σου χαρίζει τον κόσμο απλόχερα χωρίς να σκεφτεί αν θα πληγωθεί ή όχι.
Εκείνη, που θα σε αγαπάει από την πρώτη στιγμή ακόμα της υποψίας που θα καταλάβει πως υπάρχεις μέσα της.
Εκείνη, που για σένα δεν θα υπολογίσει χρήματα, καριέρα, σπουδές και δουλειά και θα μείνει μαζί σου γιατί σε αγαπάει.
Εκείνη. που θα βάλει σε δεύτερη μοίρα τον εαυτό της και θα στεναχωρηθεί πιο πολύ ακόμα και από σένα αν γίνει κάποια στραβή εις βάρος σου ή στη δουλειά σου.
Εκείνη, που για έναν ανεξήγητο λόγο, ενώ θα ξέρει πως όλα θα είναι καλά θα ανησυχεί για το τι μπορεί να σου συμβεί.
Εκείνη, που θα έχει τόσες ανασφάλειες μα δεν θα αφήνει κανέναν να το δει εκτός από εκείνον που θα την “πληρώσει” στο τέλος.
Εκείνη, που ανά πάσα ώρα και στιγμή μπορεί να γίνει τόσο κυκλοθυμική που να αλλάξει τέσσερις χαρακτήρες μαζί.
Eκείνη, που θα είναι θηλυκό και αντράκι ταυτόχρονα.
Εκείνη, που θα σε αφήσει να πιστεύεις πως η τελική απόφαση είναι δική σου ενώ θα είναι δική της.
Εκείνη, που θα γυρίσει σπίτι μετά τη δουλειά και με τόση κούραση θα βρει τη δύναμη να παίξει με το παιδάκι της, να συζητήσει με τον άντρα της, να βάλει πλυντήριο, να μαγειρέψει και εφόσον όλα είναι σε μια τάξη, τότε μόνο θα πάει να κοιμηθεί. Ακόμα και αν το ρολόι δείχνει 4 π.μ. και πρέπει να ξυπνήσει στις 7 για να κάνει πρωινό, να ετοιμάσει τα μικρά και να κάνει καφέ στον άντρα της και μετά να ετοιμαστεί η ίδια.
Όμως… Όμως είμαστε και εύθραυστες πολύ. Εύθραυστες μέχρι να σπάσουμε. Αν σπάσουμε, αν δηλαδή μας κάνετε και σπάσουμε, μετά κόβουμε. Και κόβουμε άσχημα. Ξέρετε, δεν έχει σημασία το αν ακόμα θα σας αγαπάμε. Προφανώς και θα είστε πάντα κομμάτι μας, πάντα κάτι δικό μας. Έχει να κάνει με τον γυναικείο εγωισμό. Αν μας πληγώσετε τον εγωισμό, εκεί, λυπάμαι πολύ, αλλά δεν έχει επιστροφή. Θα σας κόψουμε μια και έξω. Και πιστέψτε με, έχουμε πάντα τον τρόπο.
Αλλά να σας πω ένα μυστικό? .. Μετά από αυτό, σίγουρα εμείς θα πονέσουμε πιο πολύ και από εσάς. Γιατί σας αγαπήσαμε. Και μετά θα σας αγαπάμε. Και παρηγοριά? Παρηγοριά στις φίλες μας και στο ποτό. Όταν βλέπετε γυναίκα να πίνει, να μην ρωτάτε πολλά.
Ναι! Αυτά είναι τα ελαττώματα μας. Η γκρίνια, η ανασφάλεια, ο εγωισμός. Να μας αγαπάτε όμως. Γιατί όπως εσείς δεν μπορείτε χωρίς εμάς έτσι και εμείς σας έχουμε ανάγκη για να καλύπτετε όλα τα κενά μας. Ακόμα και από «μακριά» (όπως μπορεί να οριστεί αυτό), να μας προσέχετε. Και όταν πιάνουμε το απόλυτο κενό και πέφτουμε στον πάτο, να μας αγαπάτε λίγο περισσότερο. Γιατί τέτοιες ώρες σας έχουμε τόσο ανάγκη.
Ο Αριστοτέλης Ωνάσης είπε κάποτε πως όλα τα λεφτά του κόσμου δεν θα είχαν αξία αν δεν υπήρχε η γυναίκα. Για αναρωτηθείτε.. Ίσως να είχε και δίκιο. Ίσως και να είμαστε το ήμυσι του παντός.
See you soon Lovers…
