Όλοι κάποια στιγμή νιώσαμε αυτό το περίεργο, αλλά και συγχρόνως ξεχωριστό πετάρισμα στην καρδιά, που σηματοδοτούσε την αρχή ενός έρωτα, που δύσκολα εκείνη την ώρα αντιλαμβάνεσαι. Στην πορεία καταλαβαίνεις πως το μυαλό σου χάνεται στην εικόνα ενός προσώπου, που φαντάζεσαι να σ’ ακολουθεί όπου πηγαίνεις. Μια εικόνα, που δεν σ’ αφήνει να ζήσεις την καθημερινότητα σου, αν δεν βρίσκεται μέσα σ’ αυτήν. Μία όμορφη σκέψη που σε πλημμυρίζει συναισθήματα και σε καθηλώνει.
Αρχίζει λοιπόν κάπως έτσι και γίνεται το μόνιμο θέμα στο κεφάλι σου. Ψάχνεις τρόπους διαρκώς να τον προσεγγίσεις, να μιλήσεις, να ζήσεις μ’ αυτόν τον άνθρωπο. Σου μιλάνε και απλά κουνάς το κεφάλι σου συγκαταβατικά δίχως να ‘χεις ακούσει, βρίσκεσαι μονίμως σ’ έναν δικό σου κόσμο και η μόνη σου ασχολία είναι αυτός ο άνθρωπος. Στο τέλος τα καταφέρνεις και μ’ αυτόν τον τρόπο αλλάζει η ζωή σου ολοκληρωτικά, χωρίς να ξέρεις το πρόσημο αυτής της αλλαγής.
Βρίσκεσαι στη φάση που θες να μοιράζεσαι τα πάντα μ’ αυτό το άτομο, δεν αντέχεις στην ιδέα ότι θα κάνεις κάτι για σένα δίχως να το συμπεριλαμβάνει. Αφήνεις τον εαυτό σου στην άκρη και ζεις παίρνοντας χαρά μες από τη χαρά του άλλου, που τον προδίδουν τα μάτια του. Μοιράζεσαι, ξενυχτάς, περνάς τα πάντα μαζί του κι έτσι έχεις φτιάξει το δικό σας παραμύθι και είσαι έτοιμος να το ζήσεις.
Ο καιρός περνάει κι ο έρωτας αυτός φουντώνει ανεξέλεγκτα… Ζεις κι αναπνέεις γι’ αυτόν τον άνθρωπο, χωρίς να σε νοιάζει το αύριο ή τα οποιαδήποτε κακεντρεχή σχόλια, σου αρκεί η υπέροχη στιγμή, που πέρασες μαζί του. Ίσως τελικά το νόημα της ευτυχίας να βρίσκεται στις στιγμές καθώς αυτές μένουν χαραγμένες στο μυαλό και στην καρδιά, αυτές σου δίνουν την κινητήρια δύναμη για την επόμενη αξέχαστη στιγμή σας. Το σύνολο αυτών των στιγμών θα λέγαμε πως είναι και το παραμύθι σας.. Βέβαια όπως μας έχει διδάξει η ζωή, δεν έχουν όλα τα παραμύθια happy end, όμως πώς μπορείς να χάνεις τις όμορφες στιγμές με το φόβο του τέλους; Αξίζει να βάζεις φρένα για ένα τέλος που δεν ξέρεις αν και πότε θα έρθει;
Θα σου πω, λοιπόν, πως το καλύτερο που ‘χεις να κάνεις είναι να φτάσεις στα άκρα, γι αυτό που πραγματικά πόθησες, για τον άνθρωπο που άλλαξε όλη σου τη ζωή, να κρατάς τις στιγμές σας σαν το πιο ιερό φυλαχτό, να γίνεις ένας συλλέκτης στιγμών που θα έχει την πιο σπάνια συλλογή στα χέρια του και θα είναι τόσο πολύτιμη, γιατί θα έχει τις δικές σας στιγμές που εσύ βίωσες, γι’ αυτές που εσύ τσαλακώθηκες κι επέτρεψες να νιώσεις συναισθήματα πρωτόγνωρα και υπέρτατα για τον άνθρωπο.
Κάπως έτσι, κάθε τέλος θα μοιάζει μακρινό κι απίθανο χωρίς να σημαίνει όμως κι αδύνατο, όμως εσύ θα έχεις γεμίσει από τα όμορφα που ζήσατε και θα συνεχίσεις να τα βιώνεις χωρίς απότομα σταματήματα. Θα συνυπάρχετε με κοινό προορισμό τον υπέροχο κόσμο, που εσείς οι ίδιοι δημιουργήσατε κι όλα θα μοιάζουν ειδυλλιακά και κάθε μέρα που περνάει ο άνθρωπος αυτός θα γίνεται όλο και πιο δικός σου. Ο άνθρωπος σου!
