Τέλεια. Φανταστικά. Υπέροχα.
Today is the day.
Τα ψέμματα τελείωσαν, το γέλιο άρχισε.
Δεν χρειάζεται να πω κάτι άλλο: Sausage Party. ΤΕΛΟΣ.
Το έπος αυτό βγήκε στις αίθουσες πέρυσι. Πρόκειται για μια animated κωμωδία, και συγκεκριμένα για την πρώτη αμερικάνικη CGI-animated κωμωδία που βαθμολογήθηκε με όριο 18+ από την Motion Picture Association of America. Σκηνοθετήθηκε από τον Conrad Vernon (Shrek, Madagascar 3, Monsters vs Aliens) και τον Greg Tiernan, ενώ πίσω από τις φωνές των πρωταγωνιστών κρύβονται μεγάλα ονόματα όπως ο Seth Rogen, ο Jonah Hill, o Bill Hader, ο Michael Cera, o James Franco, o Edward Norton και η Salma Hayek – συγνώμη για τον “κατάλογο”, αλλά θεώρησα σημαντικό να δούμε εκτενώς έναν ακόμα λόγο για την επιτυχία της ταινίας. Γιατί σαφώς περί αυτού πρόκειται: το έργο “χτύπησε” γύρω στα 141 εκατομμύρια δολάρια παγκοσμίως, με budget “μόλις” 19. Oh yes!
Η ιστορία ξεκινάει από ένα σούπερ-μάρκετ, στο οποίο τα τρόφιμα έχουν ζωή – η οποία δεν γίνεται αντιληπτή από τους ανθρώπους – και έχουν διαμορφώσει μια ολόκληρη θρησκεία γύρω από τους αγοραστές τους: είναι οι Μεσσίες, εκείνοι που θα τους βγάλουν από τον κόσμο που βρίσκονται τώρα και θα τους οδηγήσουν έξω, στο ουτοπικό και παραδεισένιο Great Beyond.
Μέσα σε αυτόν τον ιδιαίτερο κόσμο βρίσκεται ο Frank (Seth Rogen), ένα λουκάνικο, ο οποίος αδημονεί να έρθει η στιγμή της “σωτηρίας” προκειμένου να… ολοκληρώσει επιτέλους τη σχέση του με τη Brenda(Kristen Wiig), ένα αφράτο ψωμάκι για hot-dog. Όταν όμως τους επιλέξει μια πελάτης, όλα πάνε στραβά και καταλήγουν χαμένοι στο τεράστιο κατάστημα, συντροφιά με μια ιδιόρρυθμη και ετερόκλητη παρέα τροφίμων.
Όσο λοιπόν περιδιαβαίνουν στον χώρο, ψάχνοντας διαφυγή, σιγά-σιγά ο Frank αρχίζει να συνειδητοποιεί την τρομακτική αλήθεια για το Great Beyond, και αποφασίζει να την γνωστοποιήσει στα υπόλοιπα προϊόντα και να κάνει ό,τι μπορεί για να τα σώσει. Θα τα καταφέρει άραγε, ή θα καταλήξει στο στομάχι ενός ακόμα “Μεσσία”;
Τα πράγματα εδώ είναι αρκετά απλά: αν σου αρέσει το “βρώμικο”, κάφρικο χιούμορ, τότε έχεις ήδη κάνει σωστή επιλογή: οι βρισιές δίνουν και παίρνουν, τα σεξουαλικά υπονοούμενα ξεφεύγουν, και τα θρησκευτικά/πολιτικά/κοινωνικά inside-joke αγγίζουν την υπέρβαση. Γενικότερα, η κριτική σε προβλήματα που αντιμετωπίζει ο σύγχρονος κόσμος δεν αφήνει περιθώρια. Είναι πραγματικά αξιοθαύμαστο πως μια ταινία με τέτοιο περιεχόμενο μπορεί πραγματικά να σε προβληματίσει, να σε βάλει σε σκέψεις και ενδεχομένως να σε κάνει να αλλάξεις γνώμη για την κοσμοαντίληψη σου – όχι, δεν εννοώ να σταματήσεις να τρως, τα τρόφιμα δεν είναι όντως ΖΩΝΤΑΝΑ, stay cool.
Αυτό που θέλω να πω είναι πως δεν έχουμε να κάνουμε απλά με ένα επιφανειακό, κωμικό 2ωρο. Μην παρεξηγούμαστε: είχα καιρό να “κλάψω” από τα γέλια με ταινία και νομίζω πως όλο το κοινό που πήγε στον κινηματογράφο εκείνο το βράδυ θα συμφωνήσει στο ότι “έσπασα” πανηγυρικά το σερί. Ωστόσο, όταν τελειώσει και κλείσεις την οθόνη σου, θα αντιληφθείς πως δεν σου προσέφερε μόνο γέλιο, αλλά και τροφή για σκέψη.
Μην χάνεις άλλο χρόνο! Δες το, πέρνα υπέροχα και αν δεν το έχεις με την επιχειρηματολογία, στείλε αυτό το άρθρο στους φίλους σου για να τους πείσεις. Cheers!
Υστερόγραφο: Φήμες λένε πως αν δεις αυτήν την ταινία χωρίς τους καλύτερους φίλους σου, καταδικάζεσαι με την εσχάτη των ποινών της χώρας σου. Μιλάμε για πραγματικό έγκλημα.
Πηγές: wikipedia.com, giphy.com