Guess who’s back!
Για άλλη μία φορά, είμαι εδώ για να σώσω την κατάσταση και να σας προσφέρω την απογευματινή σας ψυχαγωγία στο πιάτο – ή στην χαρτοπετσέτα, αν είστε φοιτητές. Ωστόσο, το σημερινό έργο δεν είναι μονάχα μια λύση για να περάσεις ευχάριστα ένα δίωρο, αλλά και μια εξαιρετική ιδέα για να γλιτώσεις την μανούρα “έλα-να-δούμε-πάλι-το-Ημερολόγιο-ρε-μωρό-μου” στη σχέση σου, καθώς η ταινία ανήκει στο είδος της “ρομαντικής κωμωδίας”. Μην την κρίνεις όμως βιαστικά, γιατί αξίζει. “What if”!
Πρόκειται για μια παραγωγή που έκανε πρεμιέρα στις 7 Σεπτεμβρίου του 2013 στο “Toronto International Film Festival”, ενώ σε αρκετές χώρες τιτλοφορείται ως “The F Word”. Στην θέση του πρωταγωνιστή εδρεύει ο πασίγνωστος Χάρι Πότ- εεεε συγνώμη, ο Daniel Radcliffe ήθελα να πω (αν χρειάζεται να σας πω που παίζει, κάτι πάει πολύ λάθος με τη ζωή σας), ενώ δίπλα του ερμηνεύουν η Zoe Kazan, η Megan Park , o Adam Driver (Kylo Ren άρχοντα, πάρε μας τα υπάρχοντα!) η Mackenzie Davis και ο Rafe Spall. Πάμε τώρα στο ψητό:
Ο νεαρός Wallace (Daniel Radcliffe) βρίσκεται σε μια άσχημη φάση της ζωής του: έχει παρατήσει την ιατρική, έχει χωρίσει με την κοπέλα του για έναν ολόκληρο χρόνο ήταν ερμητικά κλεισμένος στον εαυτό του και στην αυτολύπηση. Όταν αποφασίζει να σπάσει αυτό το θλιβερό σερί, πηγαίνει σε ένα πάρτυ και γνωρίζει την Chantry (Zoe Kazan), την ξαδέρφη του κολλητού του (Adam Driver), μια γοητευτική κοπέλα τόσο quirky όσο αυτός. Δεν θα αργήσει όμως να καταλάβει πως, αν και ταιριάζουν όπως ο τέντζερης και το καπάκι, η Chantry έχει μια μακροχρόνια σχέση και τον βλέπει ως φίλο.
Αν και απογοητευμένος, ο Wallace συνεχίζει να κάνει παρέα μαζί της. Όμως όσο προχωράει και “δένει” η φιλία τους, τόσο πιο περίπλοκα γίνονται τα πράγματα μεταξύ τους, καθώς ανακαλύπτουν πως ο έρωτας δεν γνωρίζει κανόνες και μπορεί να οδηγήσει σε απρόβλεπτα αποτελέσματα, πληγωμένες καρδιές… ή και στην απόλυτη ευτυχία.
Γενικά, δεν έχω εξειδικευτεί στο συγκεκριμένο είδος ταινιών, αλλά η συγκεκριμένη μου φάνηκε εξαιρετική. Πρώτον, γιατί πρόκειται για μια καλή ταινία: καλογυρισμένη, με ηθοποιούς που έχουν ταλέντο και ξέρουν να το αξιοποιούν κατάλληλα, και με 2 πρωταγωνιστές που δείχνουν αρκετά nerd/geek/όπως-θες-πες-το για να ταυτιστώ και να τους συμπαθήσω. Δεν είναι δηλαδή το usual μελό που μπορεί να σε κουράσει, αλλά μια ανθρώπινη, διαφορετική ιστορία αγάπης, που περνάει μάλιστα και από μια φάση που πολλοί από εμάς έχουμε βρεθεί: το friendzone.
Αλλά, ο λόγος που ξεχώρισα αυτό το έργο είναι το μήνυμα που – κατά τη γνώμη μου – περνάει: “love is dirty”. Ή, για να το πούμε πιο λαϊκά, “στον έρωτα όλα επιτρέπονται”. Μπορεί να σε κεράτωσε η κοπέλα σου με έναν τύπο που θα σταματήσει να βλέπει σε ένα μήνα, μπορεί να κεράτωσες εσύ την κοπέλα σου με την γυναίκα που εν τέλει παντρεύτηκες, μπορεί να την έπεσες σε μια κοπέλα και μετά να ερωτεύτηκες την κολλητή της, μπορεί να πλήγωσες την κοπέλα σου, μπορεί να πλήγωσες μια κοπέλα στην οποία έριξες χυλόπιτα επειδή γούσταρες μια άλλη ή επειδή τα είχες με μια άλλη. Δεν υπάρχουν κανόνες.
Πάντα κάποιος θα πληγωθεί, κάποιος άλλος θα ευτυχήσει, και μόνο ο χρόνος μπορεί να δείξει ποιος βγήκε κερδισμένος και ποιος όχι, ποιος αδίκησε και ποιος αδικήθηκε. Και δεν λέω πως μου αρέσει αυτό, ή συμφωνώ στο δράμα που πιθανώς θα ακολουθήσει. Λέω πως έτσι είναι.
Εν κατακλείδει, το point που έχασα στην ανάπτυξη παραγράφου από πάνω είναι πως η ταινία αξίζει. Και την επόμενη φορά που το έτερο σας ήμισυ φέρει στο τραπέζι της σχέσης σας το θέμα “τι θα δούμε σήμερα”, δεν έχετε παρά να της στείλετε αυτό το review. Να πάρουμε και εμείς καμιά προβολή, ε;
Πηγές: wikipedia.com, pinterest.com, tumblr.com, rogerebert.com, flickeringmyth.com, bloodystranger.wordpress.com
