Το χρώμα αποτελεί την μικρή πινελιά που κάνει την καθημερινότητά μας λιγότερο πληκτική και περισσότερο υποφερτή. Είναι αυτή η οπτική εντύπωση που προκύπτει από την αντανάκλαση φωτεινών ακτινών σε μία επιφάνεια. Επιδρά έντονα στον εσωτερικό μας ψυχισμό, επηρεάζει την ενέργεια, όπως και τη διάθεσή μας. Φανταστείτε έναν κόσμο χωρίς αποχρώσεις, μία ασπρόμαυρη ρουτίνα…Αυτόματα δημιουργούνται συναισθήματα δυσαρέσκειας, αποστροφής και θλίψης. Διότι το χρώμα είναι αυτό που μας δίνει ζωή και μας εμπνέει να συνεχίσουμε, είναι αυτή η νότα που επιλέγουμε να φωτίσει τη διαδρομή μας καθώς πορευόμαστε.
Γράφει η Rashela Oruci
Τι συμβαίνει όμως όταν το χρώμα, στην πορεία αυτή, συναντήσει την μουσική; Τότε το αποτέλεσμα που προκύπτει από την ένωση των δύο παραπάνω στοιχείων είναι απλά μαγικό! Χρώματα μέσα στην μουσική ή αλλιώς μουσική με συγκεκριμένο χρώμα. Γιατί με το άκουσμα ενός τραγουδιού κάνουμε την παράλληλη σύνδεσή του με μία απόχρωση, εικάζουμε πως έχει μορφή και ακτινοβολεί ή σκοτεινιάζει με έναν δικό του τρόπο. Και από τη στιγμή που ο κάθε άνθρωπος είναι μία ξεχωριστή και ιδιαίτερη οντότητα, συνεπώς αντιλαμβάνεται μοναδικά και προσωπικά το κάθε τραγούδι. Για παράδειγμα, μπορεί να το συσχετίσει με ευχάριστες ή δυσάρεστες εμπειρίες, με θετικές, αρνητικές ή ουδέτερες εντυπώσεις. Αλλά και για το ίδιο άτομο, ένα τραγούδι ενδέχεται να επιφέρει διαφορετικά συναισθήματα, ανάλογα με την τρέχουσα κατάσταση που βιώνει στη ζωή του.
Με το πέρασμα του χρόνου, πλήθος μουσικών και στιχουργών εμπνεύστηκε από την πολύχρωμη παλέτα και προέβη στη σύνθεση κομματιών που άφησαν εποχή στην ιστορία της μουσικής. Πολλές φορές τα χρώματα αυτά λειτούργησαν ως συμβολισμοί για τη συσχέτιση γεγονότων ή απλά εξέφραζαν τα βιώματα, τις σκέψεις και την πραγματικότητα των καλλιτεχνών. Σε όλες τις περιπτώσεις όμως, είχαν κάτι βαθύτερο να μας πουν για τη ψυχοσύνθεση του ανθρώπου και τον τρόπο που αντιμετωπίζει τις διάφορες καταστάσεις που προκύπτουν. Στη συνέχεια παρατίθενται ορισμένα πολυαγαπημένα τραγούδια. Κοινό γνώρισμα; Οι χρωστικές ουσίες, οι οποίες λειτούργησαν ως έμπνευση για τη δημιουργία των παρακάτω τίτλων. Ας ξεκινήσουμε λοιπόν ένα χρωματιστό ταξίδι στον κόσμο της μουσικής!
1)Moody Blues-Nights in White Satin (1967)
Ξεκινάμε την περιήγηση με ένα πρωτοποριακό διαμάντι της δεκαετίας του ’60, το οποίο συνέβαλε στην ανάπτυξη της art και progressive rock, μέσω της ένταξης του κλασικού στοιχείου στη rock μουσική. Όμορφες κι αθώες νύχτες, βράδια τυλιγμένα σε λευκό σατέν ξυπνούν αναμνήσεις στον 19χρονο Hayward, μέλος του συγκροτήματος. Πηγή έμπνευσης υπήρξε το δώρο μιας προηγούμενης σχέσης του, ένα σετ από σατέν σεντόνια. Το λευκό χρώμα προσδίδει μία καθαρότητα, διαφάνεια και γαλήνη στο παραπάνω αντικείμενο, μετατρέποντας τον τίτλο σε μία θελκτική αναπαράσταση. Από τους πρώτους στίχους συνειδητοποιούμε το βαρύ συναισθηματικό φορτίο του τραγουδιστή, τη λαχτάρα του για ένα συγκεκριμένο πρόσωπο και την έλλειψη ουσιαστικής επαφής και επικοινωνίας με άλλους ανθρώπους. Περιτριγυρίζεται από κόσμο και παρ’ όλα αυτά αισθάνεται κενός χωρίς την αγαπημένη του. Μία επιτομή της αθώας νεανικής αγάπης, που βρήκε άδοξο τέλος με την έναρξη της ενηλικίωσης.
2)Turquoise Days-Grey Skies (1984)
Περνάμε σε μία πολύ δημιουργική δεκαετία, τη δεκαετία του ’80 και ειδικότερα σε ένα κομμάτι που δημοσιεύτηκε το 1984 και αναδιαμορφώθηκε το 2009. Ένα τραγούδι ελαφρώς μελαγχολικό, με μελωδικό όμως τόνο που σε κάνει να νοσταλγείς μία εποχή που ενδεχομένως δεν έζησες. Περιγράφει τις γκρίζες μέρες που βιώνουμε όλοι κάποιες φορές, εκείνες που φαντάζουν ανυπόφορες, καθώς τα έχουμε χάσει όλα και δεν έχουμε τη διάθεση να χαμογελάσουμε. Ένας ουρανός που συννεφιάζει και ετοιμάζεται για τη βροχή που επρόκειτο να ακολουθήσει. Ίσως οι στίχοι να φαίνονται απαισιόδοξοι εκ πρώτης όψεως, όμως σημασία έχει η οπτική μας απέναντι στο κάθε τραγούδι. Θα πρέπει να μάθουμε να αγαπάμε το γκρι που έχουμε μέσα μας, διότι αποτελεί κομμάτι μας. Όλες οι μέρες δεν είναι ίδιες και αυτό δεν αποτελεί πρόβλημα. Εξάλλου η κακοκαιρία δεν κρατάει για πάντα, αμέσως μετά τη βροχή εμφανίζεται το ουράνιο τόξο και λάμπει ξανά ο ήλιος. Ένα υποτιμημένο στοχαστικό τραγούδι που εμβαθύνει στα ενδότερα της ψυχής και υπενθυμίζει την παρουσία της μουσικής ως παρηγοριάς. Αν δεν το έχεις ακούσει ακόμη, δώσε του μία ευκαιρία και θα με θυμηθείς!
Η συνέχεια του ταξιδιού μας στον κόσμο της μουσικής θα παρουσιαστεί σε νέο άρθρο. Μέχρι την επόμενη φορά, μείνετε συντονισμένοι μαζί μας!
